کاش باور داشتیم هر روز تولدمون هست هر روز که خداوند به ما مهلت زندگی دوباره میدهد بایستی تولدمان را جشن بگیریم اما افسوس که ما فقط سالروز اولین به دنیا آمدنمان را جشن میگیریم. امروز سالروز اولین به دنیا آمدنم هست و فردا سالروز دومین به دنیا امدنم. افسوس که روزهای مهم کم اهمیت و گاه بی اهمیت میشوند . امیدوارم هیچیک از ما دچار فراموشی نشده و از یاد نبریم که تولد یعنی دوباره زیستن به شیوه انسانی تر.
کاش یه ماه رمضونی هم بشه بریم نجف نیت ده روز کنیم،روزه بگیریم، بعد نماز مغرب تو حیاط جلو باب ساعت یه پارچه سفید کوچولو رو سفره کنیم. نون تازه از شارع الرسول بگیریم با پنیر و ریحون افطار کنیم.سحرها بنشینیم تو ایوون طلا تکیه بدیم به دیواره سنگی رو به حضرت امیر مناجات بخونیم. التماس دعا
درباره این سایت